Op 22 augustus j.l. hebben Jan Brandts en ondergetekende, net ten westen van Arnhem, een ‘thuisbespreekronde’ gemaakt. De ontvangst op de vier adressen was hartelijk; eindelijk weer eens gelegenheid om over de Ouessanten en de fokkerij van gedachten te wisselen. En natuurlijk gelegenheid om je betere dieren besproken te krijgen.

We zijn om 10.00 uur begonnen in Doornenburg waar Frans Giesen op het jongveeopfokbedrijf van het melkveebedrijf ‘Het Meer’ van de familie Giesen de scepter zwaait en sinds een jaar of 5, met name bruine Ouessanten houdt en fokt. Frans is een serieuze fokker en zeer actief in het bestuur. Dit bedrijf is zwoegervrij gecertificeerd, zodat ook verkoop naar het buitenland tot de mogelijkheden behoort. Om de fokkerij van nieuw bloed en goede dieren te voorzien, zijn de afgelopen jaren enkele dieren in Duitsland aangekocht en aangevoerd.

Het eerste aangeboden dier betrof een Duits importdier. Zwarte ram Piero is gefokt door U. Reichenbach en liet zich deze dag goed zien. Niet dat deze zwarte ram perfect, heel anders of veel beter dan de in Nederland geboren en getogen zwarte rammen is. Hij beschikt over fraaie horens, is goed ‘op kleur’ maar mag wat meer rek in de romp tonen. Zijn tanden waren wat lang en in zijn overall beeld mis je wat flair en snit. Een ram die de S zonder meer waard is en daarnaast de AB kreeg. Ook cat.nr. 2 was een zwarte ram, geboren en getogen op de Meerhoeve van de fam. Giesen. Deze Maarten van het Leudal-zoon is diepzwart, heeft meer lengte in zijn romp dan zijn voorganger en heeft ook een beter gebit. Zijn wat nauwer geplaatste horens en gebrek aan allure zorgde er voor dat ook Meerhoeve Finder met een AB (en een S) beoordeeld werd.

Vervolgens liet Frans Giesen 3 volwassen ooien (van 2017) zien. Twee dochters van Bromus van de Weeshuisgaard en een dochter van de eerder genoemde Maarten van het Leudal. Stuk voor stuk erg fraaie dieren. Twee van de drie zijn bruin, de favoriete kleur van Frans. Beide dieren beschikken over veel gewicht en schurken tegen de maximale maat aan.  Beide (de nrs. 3 en 5) zijn ze echter met een A en S beoordeeld, met dank aan hun voortreffelijke type, uitstekend beenwerk en sprekende kopjes. De zwarte ooi (nr. 4) kreeg ook de S en A. Ook zij had veel uitstraling, een mooi kort staartje; wel toonde haar gebit wat onregelmatigheden.

Bij Henk Slaghuis in Ressen wachtten 4 dieren, keurig netjes aangebonden, op hun bespreekbeurt. De Rexna-fokkerij is al sinds jaar en dag een begrip en bezoekers van bespreekdagen weten dat Slaghuis zijn dieren niet alleen fraai en goed op gewicht zijn, ook aan de presentatie wordt aandacht besteed. Zo ook vandaag. De zwarte ram van 2016 stond er geweldig bij. Niet alleen fraai getoiletteerd, maar ook zeer goed van bouw, van lengte en type. Een lust voor het oog, een ram uit het boekje. Een S en een dikke A voor deze Rexna Maigret 41. De Rexna-fokkerij is ook actief met de witte kleur en één van de drie opgestelde ooien is wit. Deze ooi, Rexna Mathilde 12 (nr. 2), is evenredig gebouwd, beschikt over 8 tanden en uitstekend beenwerk. Het beenwerk wil bij de witte nog wel eens wat groffer zijn; Mathilde 12 had daar dus geen last van. Een S en een welverdiende A voor deze witte 2017 ooi van 45 cm. Nr. 4, zwarte Bernadette 32, mat ook 45 cm en ook zij was een lust voor het oog. Fraaie overgangen, lengte in haar romp, diepzwart van kleur en een mooi kort staartje. Dat zij ook een S en A kreeg zal geen verassing zijn. Nr. 3, zwarte Edith M20 is van vader Sandokan (uit Duitsland geïmporteerd) en deze ooi mat slechts 42,5 cm. Ze is op onderdelen wat minder hoog beoordeeld, zo scoorde ze door wat leeftijdsvergrijzing wat minder punten voor de vacht: desalniettemin is ook deze ooi (nr. 3 dus) met een S en A beoordeeld.

Een maximaal resultaat, want 4 maal een S en een A, voor dieren uit de Rexna-fokkerij. Wij hebben genoten van deze en de andere dieren en we hopen dat Henk de energie blijft vinden om aan een steeds betere kwaliteit te blijven werken van zijn eigen en het Nederlandse Ouessantschaap.

Op het volgende adres, inmiddels is het 14.00 uur geworden, staan 5 dieren keurig afgezonderd ons op te wachten. Het is nog steeds droog en ook de zon laat zich zelfs tijdens het keuren regelmatig zien. Net als bij Giesen worden ook op het bedrijf van Jan en zoon Bé den Hartog koeien gemolken. En ook hier is de fokkerij een geliefd onderwerp van gesprek. De 5 te keuren dieren laten zich stuk voor stuk goed zien. We  beginnen met het meten en wegen van nr. 5, de zwarte ram van 2017. Deze ram stamt uit de Charles-lijn en is gefokt door Henk Slaghuis. Hij is op 46,5 cm gemeten en woog 23,5 kg. Dat is heel passend voor een volwassen ram. Rexna Charles C50 is mooi zwart, beschikt over prima geplaatste, goede horens en heeft tevens een goed gebit en sterke, goed gevormde klauwtjes. Gebit en klauwen hebben de laatste jaren een belangrijke plaats gekregen in de fokkerij van het Bouwmansgoed en deze ram kan daar zeker zijn bijdrage aan leveren. Wat de keurmeesters enigszins misten was de snit, de finesse, de afwerking. De overgang tussen schouder en middenhand kan vloeiender bij Charles C50 en ook het beenwerk is aan de groffe kant. De S is geen punt van discussie; de ram wordt na het nodige wikken en wegen met een AB beoordeeld. Voor de A mist deze ram naar onze mening de afwerking en de snit.

Op het Bouwmansgoed in Lathum wordt uitsluitend met de kleur zwart gefokt en nr. 1, een zwarte ooi van 2016, blijkt een fraai exemplaar te zijn. Ze is zeer goed gebouwd en beschikt over heel goed beenwerk. Ze mocht hooguit iets meer massa hebben. Haar gewicht (11,5kg) en haar wat zwaar neusbeen bleken de enige kritiekpuntjes te zijn: een S en een A voor Evidence 38.  Nr. 2, een Bernadette uit de fokkerij van Slaghuis, liet zich ook van haar beste kant zien. Een evenredig gebouwde , fraaitypische ooi met een sprekende kop. Haar staart was iets lang maar dit hield haar niet van de S en A af. Andermaal een bijzonder goed fokdier, een lust voor het oog. De volgende ooi, nr. 3, is een Edda. Ook zij mocht wat ‘gewichtiger’, wellicht speelt het speenmoment en de droogte hier een rol. Ook deze Edda 3 beschikt over uitstekend beenwerk en is net als nr. 2 een dochter van de S en A ram Rexna Pierre 28. Op het bewuste bespreekmoment liet ze zich wat minder zien. Ook haar vacht oogde ietsje doffer. Besloten werd haar van een S en een AB te voorzien. De 4^e zwarte ooi, nr. 4 op de foto, ook van vader Pierre 28, was prima van gewicht (14,5kg) en maat (45 cm). Deze Edda 4 is zéér goed gebouwd en laat fraaie overgangen zien. Ook zij heeft uitstekend beenwerk. Haar kop werd enigszins ontsiert door een wat zwaarder en iets gebogen neusbeen. Het mocht de pret niet drukken: Edda 4 kreeg ook de S en zij verdiende het, ondanks deze bemerking, met een A terug te keren naar haar vertrouwde wei.

Inmiddels was het licht gaan regenen en hebben we met koffie de bespreking en de fokkerij (ook van melkvee) de revue laten passeren. Het is na ons bezoek andermaal duidelijk geworden dat Jan den Hartog bewuste keuzes maakt in de fokkerij en standvastig is qua koers: Van de vier getoonde ooien zijn er drie met de A beoordeeld en alle vier de ooien beschikten over uitstekend beenwerk. Dit was een  bewuste keuze in het fokkerijplan van “Bouwmansgoed”.

Van Lathum aan de Ijssel ging het naar Westervoort, naar de familie Donselaar-Sietses, ook pal tegen de Ijssel aanwonend. De “Donselaarhoeve” is nog niet zo heel lang actief met de fokkerij van Ouessanten. Enkele jaren geleden hebben ze besloten te starten met zwoegervrije dieren uit de fokkerij van Slaghuis en den Hartog en ook elders zijn dieren gekocht. Gelukkig konden we de vijf bewuste Ouessanten onder een afdak bespreken; het was enigszins aan het regenen. Ook hier was de voorbereiding voortreffelijk. De eerste ooi (nr. 1) bleek een heel goede bruine ooi van 2017 te zijn. Zeer fraai van type, prima beenwerk, een mooi kort staartje. Wel was ook haar neusbeen wat aan de kromme kant wat ons noopte om voor ‘kop’ minder punten te geven. Desalniettemin kwam de A niet in gevaar. En ook de S is binnen. Daarmee is zij het eerste eigen gefokte S-dier en kan de Donselaarhoeve op de lijst met S-fokkers. Nr. 2, Cerise 2, is een zwarte dochter van nr. 1. Een kleine, fraaie gevulde tweejarige ooi, die hooguit ietsje meer maat en rek mocht hebben. We hebben haar vooral door haar fraaie type een A gegeven, de maximale score voor een tweejarige. De derde ooi, nr. 3 op de foto, is een éénjarige witte ooi. Op de Donselaarhoeve wordt dus met alle erkende kleuren gefokt. Dit ooitje is ook weer goed gebouwd en mooi van type. Een sprekend kopje ook. Ze mocht echter witter: haar vacht had vrij veel pigmentvlekken op rug en nek. Desalniettemin was haar score geen discussie: Een AB voor Victoria die als vader de eerder genoemde Maarten van het Leudal kende.  Ook de enige ram, nr. 4, was een nakomeling van deze Maarten. Deze jarige ram was al vrij fors voor zijn leeftijd; hij mat 46,5 cm en woog 19,5 kg. Zijn horens lijken wat kort te gaan draaien maar zijn goed symmetrisch en vooralsnog ruim genoeg geplaatst.  Beenwerk en staart goed. Een AB voor deze prima, iets royaal ontwikkelde ram. De laatste jaarling-ooi is ook zwart van kleur en stamt uit de fokkerij van het Carla en Paul van Beek. Een zeer goed gebouwde ooi. Aan de zware kant (14 kg!) en ook royaal in conditie. Ze had ook niet gelammerd. Haar diepzwarte kleur en uitstekende bouw bezorgde ook deze eenjarige ooi de AB.

Wij kijken terug op een boeiende, enerverende dag. We hebben met plezier deze ronde gereden en het doet ons goed, bevestigt te krijgen dat de fokkerij van Ouessanten in dit deel van Nederland op een heel goed niveau ligt.

 

Jan Postma en Jan Brandts, 22 augustus 2020.